Voor de meeste mensen is het binnen een liefdesrelatie een doodzonde om vreemd te gaan. Niet alleen vanwege de daad zelf, maar het bedrog, het liegen, het (soms) jarenlang verzwijgen, dat steekt nog het meest. Als de affaire op een dag dan ontdekt wordt staat alles ineens op losse schroeven. Schaamte, pijn, angst, woede, grote emoties vechten om voorrang, zowel bij degene die is vreemdgegaan als bij de bedrogene. Niet zelden betekent dat het einde van de relatie. Is er überhaupt herstel mogelijk?
Jazeker, mits je echt eerlijk durft te zijn met elkaar. Dat geldt voor diegene die de scheve schaats reed, maar net zo goed voor diegene die bedrogen is. Ik zie vaak dat degene die vreemd is gegaan, eens ontdekt, zo snel mogelijk wil herstellen, het geschaadde vertrouwen wil herstellen. Degene die bedrogen is daarentegen, ontsteekt vaak in woede, wordt een soort private-detective, die alles wil weten, en wordt ondertussen verteerd door jaloezie en schaamte. Hij/zij gaat de overspelige bestoken met vragen, wil alle details weten, en heeft sterk de neiging diegene te controleren bij alles wat die doet. Degene die is vreemd gegaan probeert zijn/haar gedrag te verklaren, of zelfs goed te praten, bijvoorbeeld door te benadrukken dat het seksleven binnen de relatie al jaren op een laag pitje stond. Al die reacties zijn begrijpelijk, maar vaak verre van helpend, ze versterken vooral het gevoel van vervreemding van elkaar, versterken de pijn en bevorderen geenzins het vertrouwen.
Als ik met stellen of individuen spreek over dit thema wil ik voorbij deze menselijke gevoelens en reacties op zoek naar wat er onder ligt. Je kunt wel zeggen dat je op zoek bent gegaan naar spanning buiten de relatie, omdat je geen bevrediging meer vond bij je partner, maar wie zegt dat het niet (ook) juist andersom is? Durf eerlijk te onderzoeken bij jezelf wat het is dat je dreef tot de affaire, misschien zegt het wel meer over wie jij bent dan over je partner. En, wat heb je eraan om alle details te weten van wat je partner met die ander heeft gedaan; vergroot die kennis niet alleen maar je pijn en schaamte? Wil je echt weten waarin die ander `beter’ is dan jij, of wil je eigenlijk gewoon weten wat je partner nog in jou ziet? En durf je onder ogen te zien dat je partner blijkbaar anders in elkaar zit dan jij altijd had gedacht, en je af te vragen hoe jij je daartoe wilt verhouden?
Eerlijk zijn, echt eerlijk zijn, is pijnlijk, maar het is de enige weg naar een (mogelijk) herstel. Eerlijk zijn heeft weinig te maken met het opbiechten van alle (pikante) details. Ik denk dat het meer te maken heeft met het verkennen van de onderliggende dynamiek en behoeftes. Wat heb je er eigenlijk aan als je partner, die je bedrogen heeft, alles opbiecht en vervolgens beloofd het nooit meer te zullen doen, als je niet begrijpt hoe dit eigenlijk heeft kunnen gebeuren?
Worstelen jullie, worstel jij, met de vraag hoe je in het reine kan komen met overspel, met de vraag of en hoe je verder kunt met elkaar na zoiets?
Ik help jullie graag verder, individueel of samen. Het is geen gemakkelijke weg, maar het is zeker mogelijk.